شعر نو

بسـيـــــــار خســتـه از ايـن زندگـانـى ام
مــن شـوقــــمنــدِ ســفـرهـــاى آنــى ام
جانا بس است هر چه كشيدم در اين ديار
پــرواز ميــكنم ســوى يــــارانِ جــانــى ام
مـن تـوشــهْ راهِ

شاعر:محمدعلى دهقانى

دست هایم
شفا نمی دهند ،
چوب دستی ام را
گم کرده ام ،
عطرِ پیراهنم
جوان نمی کند دیگر،
کوسه ها می خورندم!
و هیچ بُتِ بی بُته ای نمی شکند
با تبرم!
همه را با خبرم!
اما بی خبرم...
از اعجازِ چشم

شاعر:امیرمهدی زبیدانی

در میان آسمان خراشِ شهرِ من
گلستان شقایق بود
و با گل هایِ زرد و قرمز و آبی
کنارش میز و قایق بود
مزارش آدمایِ عاشق و دل تنگ
جوارش دیدنی هایِ حقایق بود
و من مهمانِ ناخوانده
زغم باری چو دل

شاعر:جاسم ثعلبي (حسّانی)

نميدانم چه خواهد شد ؟ نميفهم سكوتت را ؟
و اين دردي است بي پايان كه مي كاهد جانم را
در اين تاريكي شب ها در اين دنياي طوفاني
تو را آنگونه ميخواهم كه حتي تو نميداني
هزاران شب بدون تو هزاران درد

شاعر:مهسا پارسا

هوای ابری
هوا ابری ،نمای آسمان سُربی
زند باران زاین گمگشته ی آبی ؟
اگر باران نبُود زین سُربی دلگیر
صدای چشمه ساران را شنید
هرگز
رگان خشک دلتنگی؟
هوا ابری ،نمای آسمان

شاعر:سرالله گالشی

درمانده ام با استرس قنداب لطفا
جامانده در تاریکی ام مهتاب لطفا
ای آسمان همراه شو گاهی خطر کن
بگذار عکس ماه را درقاب لطفا
شایدکسی گم کرده راهش رادراین دشت
افتاده در دام خطا... آداب لطفا
از

شاعر:پریسا مصلح

"غروب دختری بود
با نمِ روی گونه.."
از آب رودخانه ها که تنی را شسته اند،
از درختان این حوالی
که ترنم بر تارک خود بسته اند،
از این پل تا پل بعدی
و پل های بعد،
زنی به انجیل غروب

شاعر:مهتاب محمدی راد

کوچه ای هست در این نزدیکی
که پر از خاطره های ،
دور ‌نزدیک من است ،
کوچه ای پر ز یاس ،
و گل های سرخ رنگ وقشنگ ،
که ز دیوار محبت باغ بر کشیده
اویخته اند ،
وطلب عشق ومرام تو کنند ،
اما افسوس که

شاعر:بهرام معینی

این ضیافت چیده در عرش رب العالمین // سفره ها بر دست دارند عرشیان روی زمین // آنچنان مسرور گشتم چون تویی میزبان من // شبنم عشقت سحر بر چشم من // یک به صد شد هر دعایم بر زمین // وای گر راه گناه پیش گیرم

شاعر:علی اصغر محمدی له بیدی

زندگی مرا از یاد برده است
مثل سرابی در ظهر تابستان
فریاد می زنم اینک
مجنون وار
تا لیلی سرگشته همه بیابانها
از حاشیه روزگاران به متن بیاید
میخانه ها رواق بردارند
مهتابی ها،
خنکای سایه

شاعر:علی ربیعی ((علی بهار))

پوزخندی میزنم از بهر دنیا ای رفیق
بحر دنیایی که هی میخوری از آبش ولی
همچنان گرگیو
و پابند دو دو تا بیشتر
جالب است که هر چه
سنت میرود بالا ولی
بر خلاف قاعده
هی حرص تو هی بیشتر از پیشتر
این

شاعر:موسی شریفی

چه قدر دلچسبی تو
شبیه استشمامِ عطرِ شمعدانی های قرمزِ
خانه ی کوچک قلبم.
مستم میکند
وآوازه خوان این دلبری هایت
من شاعر لحظه هایِ
طنازی ات
تو اسیر غرورِ
کاذب ات.

شاعر:لعیاقیاثی

بنشین در برم یار، هوای عاشقانه است
شعری بخوان عزیزم که فصل عاشقانه است
چشم از صیام بپوشان به قصد عشق برخیز
افطار من لب توست که رسم عاشقانه

شاعر:احمد برزگری

به روزه نفسِ امـاره بسوزان
بسوزی گرکه نفسِ خود نسوزی

شاعر:سلیمان ابوالقاسمی

در این سنگلاخِ پُر کج و پیچ
زخمی و لنگان می روم!!
متحیرم
زین کسانِ بی عنایت
که زخمهای خونین را
بی مداوا می گذرند
گوئی کلاغی هوشیار
پرتگاهی دیده است به انتظار
خسته از خیلِ خیالبافانم
که

شاعر:علیزمان خانمحمدی

نـجاتـم ده ؛ شـدم من غـرق چـشمـت
مـرا خشـکانـده در جـا بـرق چـشمـت
مـنـّـور شـد زمیـن و آسـمان ، چـون :
طلـوع کـرد آفـتاب از شـرق چـشمـت
***************
پـری ایـن هـیکلـست یا بـرج

شاعر:یزدان ماماهانی

نازنینم من خطا بسیار کرده‌ام خود می دانم
تو را در این زمان رنج بسیار داده‌ام خود می‌دانم
چنین من که رویی ندارم به درگاهت خود می‌دانم
گر سوی تو نیایم جایی ندارم خود می‌دانم
تو را به کرم و

شاعر:عزت الله معمارباشی

خیالت راحت
با خود عهد کرده ام
تمام پس انداز قلک تنهایی دلم را،
خرج گوشه چشم تو کنم
تا مبادا روز مرگم
دچار شوم به دلتنگی غبار پیراهن اَت
و محتاجِ نگاه دنباله دارِ ستاره

شاعر:مرتضی سنجری

در آندمی، که جنبشی، چو موج می شود عیان
چو قطره ای ز قطره هایِ بی شمار،
به ره زلال می روم
به بیمِ چشمِ خویش می رمم، چه پر شرر!
به ضدِ خوفِ شب، نشسته بر نگاه یار،
چو مه هلال می روم
میانِ

شاعر:مسعود دلیجانی

چون درجهل مرکب اسیریم
اندر پیله خویش بمیریم
باتعصب ز عقل جدا می شویم
همچو قطره زبحرجدامی شویم
از جهل بدرآییم و محرم راز شویم
پروانه شویم تابه افلاک

شاعر:مولودسادات عمارتی